بدون عنوان
شبی به شعر من بیا! هزار بیت خواهی شد! شبی به خواب من بیا! تکرار خواهی شد! تکرار تو زیباترین قافیه ای است که ردیف نمی شود در من! بیا که ثانیه هایم به سال خواهد رسید و نبض نگاهم به چشم های تو پیوند خواهد خورد و در طراوت صدایت یک اشک بارش می گیرد! می روید بوته های آرزوهای دور و دراز در باغ گل های هر روزی جوانه می زند ببین چقدر خوشبختم وقتی می آیی ... ولی بیچاره این ماهی که همدم توست چقدر اسیر حوض می ماند! و صبرش انگار از اندازه آب ها لبریز نمی شود! ... نگو نمی ...
نویسنده :
unique
0:07